Sześć grzechów głównych przy układaniu paneli winylowych

Artykuł ten czytają dwa typy odwiedzających. Takich którzy już mają pierwsze błędy, czasami kosztowne, za sobą i nie chcą popełnić następnych oraz tacy którzy zapobiegliwie chcą się przygotować do montażu podłogi winylowej Arbiton jeszcze przed zakupem. Porady przydadzą się i jednym i drugim.

Grzech pierworodny – szkoda czasu na czytanie instrukcji montażu

Kto czyta mniej grzeszy w przypadku montażu podłogi winylowej. Nie wystarczy rzucić okiem, zobaczyć piktogramy, no bo przecież nie jedne „panele” w życiu ułożyłem. Profesjonaliści wiedzą, że układanie paneli różnych firm może wymagać innego przygotowania podłoża czy techniki łączenia zamków. Zamki we wszystkich rodzajach paneli – to zawsze najwrażliwszy element. Obecnie na rynku mamy co najmniej kilkanaście systemów zamków. Nowoczesne zamki są wyprofilowane z niezwykłą precyzją, łączenie nie wymaga siły, tylko odpowiedniej techniki. Kiedyś powszechne było dobijanie paneli młotkiem, aby lepiej połączyć rzędy, dziś jest to w wielu przypadkach zakazane i może skończyć się bezpowrotnym uszkodzeniem paneli. Nawet zamki jednej firmy wymagają innej techniki łączenia, np. zamki firmy Valinge łączy się zupełnie inaczej w zależności czy mamy do czynienia z zamkami 2G czy 5G. Przed przystąpieniem do pracy możemy obejrzeć filmy instruktażowe, tutaj polecamy kanały producentów (np. film Arbiton) lub uznanych fachowców (np. kanał YT Mario Budowlaniec).

 

Warto zapamiętać:

Podłoga winylowa różnych producentów to zupełnie inne sposoby montażu. Zamki w panelach – nawet tego samego producenta wymagają różnych technik montażu

Grzech drugi – źle przygotowana posadzka

Przed rozpoczęciem montażu panele winylowe należy poddać minimum 24-godzinnej aklimatyzacji w temperaturze 18–30°C, w pomieszczeniu, w którym będą montowane. Pomieszczenie w którym będą układane panele winylowe Arbiton musi być zamiecione i czyste. Podłoże powinno być równe, płaskie i suche. Jeśli znajdują się na nim nierówności zastosuj cementowe masy szpachlowe, lub gotowe wylewki samopoziomujące. Zwróć uwagę na wilgotność posadzki. W przypadku wylewki cementowej zawartość wilgoci w podłożu musi być niższa niż 2,5%, a w przypadku wylewki anhydrytowej niższa niż 1,5%. W przypadku montażu paneli winylowych na posadzkę z ogrzewaniem podłogowym wymienione wartości muszą wynosić odpowiednio 1,5% i 0,3%. Wilgotność posadzki można sprawdzić miernikiem, który wypożyczymy z wypożyczalni sprzętu budowlanego.
Panele winylowe to dobry pomysł na remont, dlatego należy wziąć pod uwagę, że jeśli układamy panele na już istniejącą podłogę musimy spełnić kilka warunków. Panele Arbiton można instalować na płytkach ceramicznych, w takim przypadku jeśli fuga jest szersza niż 4mm i głębsza niż 1mm należy wypełnić ją odpowiednią masą (np. fugą żywiczną). 

Panele możemy układać na parkiecie klejonym, przyklejonych wykładzinach PVC i linoleum oraz posadzkach wykonanych z płyt OSB lub sklejki przy ich braku ugięcia i zawartości wilgoci w drewnie poniżej 10%. Możliwa jest instalacja na podłogach pływających jak deska warstwowa i panele laminowane pod warunkiem, że pod nimi został ułożony o parametrze CS = 200kPa i barierze paroizolacyjnej o SD > 75m. Nie należy układać paneli bezpośrednio na wykładziny dywanowe i inne miękkie pokrycia podłogowe.

Grzech 4 – ułańska fantazja, później jakoś to będzie – brak planowania

Z układaniem paneli winylowych jest podobnie jak z montażem płytek w łazience – musimy wszystko dobrze zaplanować. Zanim zaczniemy układać pierwszy rząd zastanówmy się, czy powinniśmy zacząć od całego panela?  Czy nie sprawi to, że na końcu zostanie nam nieestetyczny wąski pasek? Brak planowania może także utrudnić nam przejścia między pokojami. Jeśli mamy problem z wyobrażeniem efektu końcowego możemy rozrysować całe pomieszczenie z zastosowaniem skali. To znacznie ułatwi najlepsze rozplanowanie ułożenia paneli winylowych. W zakresie planowania bierzmy pod uwagę nie tylko kwestie ile materiału nam odpadnie, ale także to, żeby efekt końcowy był estetyczny

Grzech 5 – krzywy pierwszy rząd

Niestety jeśli źle zaczniemy to czeka nas układanie od nowa, a nawet możemy bezpowrotnie zniszczyć część paneli. Krzywo ułożony pierwszy rząd paneli to częsty problem. Może się on pojawić np. gdy ściana jest nierówna lub nierówno wepniemy zamek na krótkim boku. Wystarczy naprawdę niewiele, wręcz ułamki milimetrów przesunięcia pomiędzy panelami, a za kilka rzędów będziemy mieli do czynienia z widoczną szparą. Dlatego, żeby mieć pewność, że zaczęliśmy dobrze połącz dwa pierwsze rzędy naprzemiennie, dbając o kąt prosty i prawidłowe zapięcie zamków. Stworzy to solidną, równą podstawę pod dalsze układanie.

Grzech 6 – zły kierunek ułożenia paneli

Teoretycznie panele winylowe możemy ułożyć dowolnie – nawet na skos. Jednak w praktyce najlepiej wygląda ułożenie prostopadłe do największego źródła światła. Dzięki takiemu ułożeniu łączenia między panelami są mniej widoczne, a co za tym idzie bardziej estetyczne. Układając panele winylowe pamiętaj o przesunięciu kolejnych rzędów o co najmniej 30 cm. Gwarantuje to trwalsze połączenie między panelami. Odstępy powinny być równe, jeśli chcemy, żeby podłoga estetycznie się prezentowała. Standardowo możemy zastosować przesunięcie o 1/2 (jeden rząd paneli winylowych przesunięty w stosunku do kolejnego o połowę długości deski), mamy wtedy ułożenie w tak zwaną cegiełkę. Możemy też ułożyć z przesunięciem o 1/3 (jeden rząd paneli winylowych przesunięty w stosunku do kolejnego o 1/3 długości deski). Obecnie najpopularniejsze jest układanie nieregularne z różnym przesunięciem w rzędach, w tym przypadku otrzymujemy efekt bardziej naturalny.